Το σενάριο πτώχευσης των Συλλόγων, ειδικά του ΔΣΑ, είναι ρεαλιστικό αλλά κατά τη γνώμη μου όχι ιδιαίτερα άμεσο (ας ανατρέξει κανείς στους ισολογισμούς). Όμως αυτός δεν είναι ο μοναδικός λόγος για μια συζήτηση αναφορικά με την εξέλιξη του καθεστώτος των δικηγορικών συλλόγων.
Οι δικηγορικοί σύλλογοι καθρεφτίζουν μια εικόνα στρεβλώσεων του παρελθόντος παρά τις όποιες κινήσεις εκσυγχρονισμού με ηλεκτρονικά δικόγραφα κ.λπ. Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι το πλαίσιο λειτουργίας τους, όπου ο ΔΣΑ δεν είναι ένα καθαρά επιστημονικό σωματείο, ούτε και συνδικαλιστικό, είναι όμως θεσμικός συνομιλητής της κυβέρνησης και των αντίστοιχων υπουργείων.
Οι αλλαγές που μπορούν να γίνουν είναι αρκετές και έχουν κατατεθεί στο δημόσιο διάλογο. Ομως αρκετοί αρνούνται να αντιμετωπίσουν το μέλλον προσδοκώντας στη διατήρηση μιας κατάστασης που πιθανόν συμφέρει λίγους και δυσκολεύει τους περισσότερους.
Είναι καιρός το δικηγορικό επάγγελμα να λειτουργήσει ως επάγγελμα σύγχρονο και σε αλληλεπίδραση με τις εξελίξεις. Αυτό μπορεί να γίνει μόνον αν οι ίδιοι οι δικηγόροι και ιδίως οι νέοι δουλέψουν για το μετέπειτα.
Το μετέπειτα θα μπορούσε να είναι ένας πανελλαδικός σύλλογος με τοπικά παραρτήματα, όπου η ένταξη θα γίνεται στον πανελλαδικό και η συμμετοχή σε κάποιον τοπικό θα είναι προαιρετική. Το θέμα όμως που τίθεται έχει να κάνει κυρίως με τις αρμοδιότητες αυτού του συλλόγου. Π.χ. πανελλαδικές εξετάσεις με ευθύνη του υπ. Δικαιοσύνης για άδεια δικηγόρου και μετέπειτα καμία άλλη υποχρέωση για άσκηση επαγγέλματος, ετήσιες εισφορές, παράβολα μετεγγραφής κ.λπ.
Και επίσης αν συμφωνήσουν οι περισσότερες πλευρές για αυτή την εξέλιξη, το κυρίαρχο θέμα θα είναι η υποχρεωτική ή μη συμμετοχή σε αυτόν, για την άσκηση του επαγγέλματος. Αν δηλαδή μόνον η άδεια θα οδηγεί στη δικηγορία με προαιρετική την εγγραφή στο Σύλλογο. Το συνδικαλιστικό σκέλος είναι άλλο ζήτημα και χωρεί εκτενούς σχολιασμού. Δηλαδή αν και κατά πόσον μπορεί να υπάρξει ένα προσαρμοσμένο Δικηγορικό Επιμελητήριο Ελλάδος».
Του Σταύρου Τασιόπουλου,
δικηγόρου Αθηνών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου