 |
| Δικαστήρια Θεσσαλονίκης, 5 Οκτωβρίου 2016 |
Κάπου στα Ειρηνοδικεία, κυρίως δε στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης παίζεται ένα τραγικό έργο. Δυνάμεις των ΥΑΤ και ΥΜΕΤ (πρώην ΜΑΤ) βρίσκονται εντός και εκτός του κτιρίου. Έχουν αποκλείσει τόσο τις εξωτερικές εισόδους του κτιρίου, όπου στεγάζεται το Ειρηνοδικείο, όσο και τις αίθουσές του.
Ο λόγος είναι προφανής και εντοπίζεται στο ότι η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, όσο και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη καθώς και η ίδια η κυβέρνηση εφαρμόζουν το ρητό “pacem para bellum”. Είναι τόσο αποφασισμένοι να τελειώνουν οι τράπεζες με τους πλειστηριασμούς για τα μη ενήμερα δάνεια (τα οποία τόσο απλόχερα μοίρασαν) που δεν διστάζει να καταστρατηγήσει το Σύνταγμα, τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αλλά και τις βασικές αρχές ελέγχου της μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας στο δικαστικό έργο. Ετοιμάζεται δηλαδή για πόλεμο. Μόνο που από υπερβάλλοντα ζήλο, πριν την κήρυξη πολέμου προβαίνει η ίδια στην επίθεση.
Έτσι, λοιπόν, κλείνει προκαταβολικά τις εισόδους του Δικαστικού Μεγάρου εμποδίζοντας την είσοδο στον οποιοδήποτε πολίτη, ο οποίος δεν είναι παράγοντας της δίκης. Το ανωτέρω τονίζεται ιδιαιτέρως για να γίνει κατανοητό ότι δεν υπήρξε κατά την στιγμή της απαγόρευσης καμία ανάρμοστη συμπεριφορά αντίθετη προς την τάξη. Τα γεγονότα τελικά που ακολούθησαν έγιναν εν πολλοίς γνωστά.
Τι σημαίνουν όμως οι ανωτέρω ενέργειες για την λειτουργία μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας όπως αναφέρθηκε ανωτέρω;
Ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας στο άρθρο 113 παρ. 1 αναφέρει ότι οι συνεδριάσεις όλων των πολιτικών δικαστηρίων γίνονται δημόσια. Το ίδιο αναφέρει και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας στο άρθρο 329 αλλά και ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας στο άρθρο 37. Τέλος, η αρχή της δημοσιότητας υπαγορεύεται και από την Ε.Σ.Δ.Α. στο άρθρο 6, παρ. 1.. Αξίζει δε να αναφερθεί ότι βάσει των άρθρων 559 παρ. 7 και 560 παρ. 4 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δικαστική απόφαση που εκδόθηκε κατά παράβαση της Αρχής της Δημοσιότητας, υπόκειται σε Έφεση και Αναίρεση.
Νόμοι, οι νόμοι καταστρατηγούνται ε; Τι συμβαίνει όμως όταν καταστρατηγείται το Σύνταγμα; Πως λέγεται αυτό; Τι σημαίνει για το «κοινωνικό συμβόλαιο»;
Κατά το Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 93 παρ. 2 ορίζεται η Αρχή της Δημοσιότητας ως μια από τις τρεις κατοχυρωμένες αρχές λειτουργίας των Δικαστηρίων. Το παραπάνω αποτελεί έκφραση της Λαϊκής Κυριαρχίας, καθώς και αυτός που κρίνει κρίνεται και ελέγχεται, γι’ αυτό το λόγο αποτελεί και θεμελιώδη δικονομική αρχή. Μια αρχή που επιβάλει την αμεροληψία και την δίκαιη κρίση των δικαστικών λειτουργών κατά την απονομή της δικαιοσύνης.
Σκεφτείτε, λοιπόν, τι σημαίνει για την ίδια την ιδέα του Συντάγματος ο συμβολισμός της εικόνας, μιας εικόνας, όπου ένοπλοι εμποδίζουν την είσοδο στο Δικαστήριο και στην ίδια την διαδικασία.
Ποια είναι η ακριβής ορολογία, όταν καταστρατηγείται το Σύνταγμα δια της βίας; Πότε άλλοτε στο σύντομο παρελθόν στηνόντουσαν έκτακτα στρατοδικεία, απαγορευόταν η δημοσιότητα και η «δικαιοσύνη»;
Προβληματισμοί βάσιμοι αλλά ενδεικτικοί μπροστά στο μέγεθος του προβλήματος, οι οποίοι αν συνδυαστούν με την διαρκή απαξίωση του νομικού συμπαραστάτη, με την εξαθλίωση του μοναδικού εναπομείναντα δημοκρατικού θεσμού στην δικαιοσύνη, του Δικηγόρου, τότε γίνεται αντιληπτό στον πάσα ένα ότι η πορεία προς ένα άλλο πολίτευμα, πάντως όχι αυτό της δημοκρατίας, είναι δεδομένη. Ειδάλλως, πως μπορεί να ονομαστεί ένα πολίτευμα το οποίο δεν διαθέτει δικαιοσύνη; Πως ονομάζεται το πολίτευμα, όπου εκλείπει η λαϊκή κυριαρχία και ο έλεγχος στις πράξεις της δικαστικής, νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας;
Γεράσιμος Γαβριελάτος
Δικηγόρος Κεφαλληνίας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου